De 45-jarige moeder Patricia uit Amsterdam vindt het geen probleem om haar vierjarige zoon Michel een koekje te geven tijdens het boodschappen doen.
Ze loopt ontspannen door de supermarkt terwijl Michel duidelijk geniet van het koekje dat hij heeft gekregen. “Mama, ik wil een koekje!” roept hij opgewekt.
Zonder aarzelen pakt Patricia een pak koekjes van het schap, opent het en geeft hem er één. Dit is voor haar een simpele manier om het winkelen soepeler te laten verlopen.
Zij begrijpt dat sommige mensen haar handelingen vreemd vinden, maar dat deert haar niet. “Wat is het probleem? We rekenen alles keurig af bij de kassa,” verklaart ze rustig.
Voor haar is dit een praktische oplossing. “Michel blijft rustig en blij, en ik kan zonder gedoe mijn boodschappen doen.”
Toch ervaart Patricia dat niet iedereen begrip heeft voor haar aanpak. Soms krijgt ze beoordelende blikken of hoort ze gefluister van andere klanten.
Ze vertelt: “Er zijn mensen die denken dat ik Michel leer dat hij zomaar dingen kan pakken zonder te betalen. Maar we betalen alles gewoon, dus ik zie het probleem niet.”
Efficiëntie is volgens haar de voornaamste reden. “Als ik Michel dat koekje niet geef, begint hij te zeuren of wordt hij onrustig. Dit maakt het winkelen voor ons allebei makkelijker,” zegt ze.
Naast het gemak voor haar zoon, geeft Patricia toe dat het haar ook helpt om de stress van het winkelen te verminderen, vooral na een lange dag werken.
“Soms wil ik gewoon snel mijn boodschappen doen zonder gedoe,” zegt ze glimlachend. “Als een koekje hem tevreden houdt, dan is dat voor ons beiden beter.”
Recent kreeg Patricia echter een reactie van een boze klant in de supermarkt. “Er was een vrouw die me kwaad aankeek toen ze zag dat Michel al halverwege het pak koekjes was voordat we bij de kassa waren,” herinnert ze zich.
Patricia bleef rustig toen ze hoorde: “Ze zei dat ik eerst had moeten betalen.” en reageerde met: “We betalen zo meteen, dus wat is het probleem?” Ook al voelde ze de oplopende spanning van de situatie.
Er zijn momenten waarop Patricia twijfelt over haar aanpak, maar uiteindelijk blijft ze standvastig. Ze legt uit: “Het is zo’n klein ding, en het maakt ons beiden gelukkig.”
Patricia ziet het als een kwestie van balans: Michel is levendig en vraagt regelmatig om iets lekkers tijdens het winkelen. Ze verklaart: “Als ik hem een koekje geef, kunnen we sneller door de winkel heen.”
Ze benadrukt dat ze niet alleen staat in haar strijd met dergelijke situaties. “Ik zie het overal. Ouders geven hun kinderen een snack of speeltje om ze rustig te houden tijdens het winkelen. Iedereen doet wat nodig is om de boel soepel te laten verlopen.”
Voor haar gaat het niet om het overtreden van regels, omdat alles netjes aan de kassa wordt afgewikkeld. Patricia trekt zich niet veel aan van de kritiek van anderen.
Nuchter zegt ze: “Kinderen hebben niet altijd het geduld om te wachten. En ik ga geen strijd met hem aan over iets kleins als een koekje. Er zijn belangrijkere dingen om me zorgen over te maken.”
Patricia legt uit dat elke ouder zijn eigen aanpak heeft als het op opvoeding aankomt. “Ik snap dat mensen het anders kunnen zien, maar dit werkt voor ons gezin,” zegt ze.
“Als het voor ons goed is, is dat wat telt. We doen allemaal ons best om de dag zo goed mogelijk door te komen, en voor ons is dat met een koekje in de supermarkt.”
1. Ze krijgt vaak scheve gezichten in de supermarkt! Velen vinden dit niet Oke!
2. Voor haar is het geen kwestie van regels overtreden…
3. Naar eigen zeggen rekent ze alles keurig af bij de kassa….
4. Vele klanten vinden niet kunnen en worden dan ook boos!
5. Zelf snapt ze het probleem niet want ze rekent alles netjes af!
