In een ontroerend verhaal vertelt Ellen (34) openhartig over haar innerlijke strijd nadat ze geld van haar dementerende oma heeft genomen.
Ondanks een sterke band met haar oma voelde ze zich genoodzaakt deze stap te zetten vanwege financiële problemen, zo onthult ze.
Ellen, die regelmatig haar dementerende oma bezoekt ondanks het feit dat ze vaak niet meer wordt herkend, beschrijft haar interne conflict.
“Ze herkent me meestal niet, maar ik bezoek haar elke week,” zegt Ellen. “Ik heb geld van haar genomen en zie geen andere oplossing.”
De diefstal van geld uit de verborgen voorraad van haar oma, traditioneel bewaard in een oude sok, rechtvaardigt Ellen door te benadrukken dat het indirect ten goede komt aan haar oma.
“Ik doe regelmatig haar was. Uiteindelijk profiteert ze er dus ook van,” probeert ze haar geweten te sussen.
Ondanks haar goede bedoelingen worstelt Ellen dagelijks met haar geweten en overweegt ze eerlijk te zijn tegen haar oma, hoewel angst haar tegenhoudt.
Ellen kampt enorm met haar gedachten: “Ik denk er elke dag aan. Als ik het geld zou hebben, zou ik het meteen teruggeven.”
Financiële druk, vooral door de noodzaak van een nieuwe wasmachine, leidde tot deze moeilijke beslissing.
“Ik had geen cent te besteden, nog steeds niet,” bekent Ellen, die moet rondkomen van een minimumloon.
Het verhaal van Ellen werpt licht op de complexiteit van de zorg voor ouderen en de soms wanhopige situaties waar mantelzorgers in belanden.
Dit dilemma benadrukt de menselijkheid en de uitdagingen waarmee zorgverleners te maken krijgen bij de zorg voor een dierbare met dementie.
