Op zijn 34e levensjaar is Tom een van de gelukkigen waarvan de ouders nog in leven zijn en genieten van hun pensioen.
Zijn ouders zijn gezond en genieten van het reizen en het uitgeven van hun spaargeld aan luxueuze vakanties en artikelen.
Tom voelt diep verdriet telkens wanneer het geld van zijn ouders wordt uitgegeven in plaats van dat ze geluk ervaren.
Elke uitgegeven euro ziet hij als een vermindering van zijn toekomstige erfenis. Zelfs kleine uitgaven, zoals een colaatje van 3 euro op het strand, voelen voor hem als financiële tegenslagen.
Tom huurt een appartement en heeft een vaste baan zonder kans op promotie, waardoor sparen voor een eigen huis moeilijk voor hem is.
De weelderige levensstijl van zijn ouders, inclusief de recente aankoop van een nieuwe auto, vergroot zijn gevoelens van frustratie en machteloosheid.
Ondanks dat hij weet dat zijn gevoelens naar zijn ouders niet terecht zijn, verlangt Tom naar meer dan wat hij momenteel heeft.
Hij vindt zelfs dat zijn ouders egoïstisch zijn omdat ze hun geld besteden aan reizen in plaats van zich zorgen te maken over zijn financiële toekomst.
Tom vreest dat zijn ouders zijn ware gevoelens zullen ontdekken en overweegt dat ze hem mogelijk zouden kunnen onterven uit angst.
Dit zou betekenen dat hij niet alleen moet leven met zijn huidige financiële beperkingen, maar ook zonder enige vorm van toekomstige steun van zijn ouders.
1. Een colaatje van 3 euro op het strand, voelt voor hem als een financiële tegenslag…
2. Hij vindt het egoistisch dat zijn ouders niet aan zijn financiële toekomst denken…
3. Hij is dan ook niet blij dat ze onlangs een nieuwe auto hebben aangeschaft..
4. Doordat zijn ouders genieten van het leven wordt zijn erfenis minder…
5. Elke euro die zij uitgeven ziet hij als een vermindering van zijn toekomstige erfenis.
