Patricia, een moeder van 45 uit Amsterdam, heeft er geen moeite mee om haar vierjarige zoon Michel een koekje te geven terwijl ze boodschappen doet.
Terwijl ze rustig door de supermarkt loopt, ziet Michel er blij uit terwijl hij geniet van het koekje dat hij heeft gekregen. “Mama, ik wil een koekje!” roept hij vrolijk.
Zonder aarzelen pakt Patricia een pak koekjes van het schap, opent het en deelt er een uit aan Michel. Voor haar is dit een eenvoudige methode om het winkelen soepeler te laten verlopen.
Patricia realiseert zich dat sommige mensen haar handelingen vreemd vinden, maar dat deert haar niet. “Wat is het probleem? We betalen alles keurig bij de kassa af,” zegt ze kalm.
Voor haar is dit een praktische oplossing. “Michel blijft kalm en gelukkig, en ik kan mijn boodschappen zonder gedoe doen.”
Echter, merkt Patricia op dat niet iedereen begrip heeft voor haar aanpak. Soms ontvangt ze afkeurende blikken of hoort ze gefluister van andere klanten.
Ze deelt: “Ik vertel Michel niet dat hij zomaar dingen kan pakken zonder te betalen, maar we betalen alles gewoon, dus ik zie het probleem niet.”
Efficiëntie is volgens haar de sleutel: “Als ik Michel dat koekje niet geef, begint hij te zeuren of wordt hij onrustig. Dit maakt het winkelen voor ons allebei makkelijker.”
Patricia geeft toe dat het haar ook helpt om de stress van het winkelen te verminderen en het winkelen na een lange dag werken gemakkelijker te maken, naast het gemak voor haar zoon.
Ze glimlacht en zegt: “Soms wil ik gewoon snel mijn boodschappen doen zonder gedoe. Als een koekje hem tevreden houdt, dan is dat voor ons beiden beter.”
Recent kreeg Patricia echter een negatieve reactie van een andere klant in de supermarkt. Ze herinnert zich: “Er was een vrouw die me kwaad aankeek toen ze zag dat Michel al halverwege het pak koekjes was voordat we bij de kassa waren.”
Terwijl ze rustig bleef, werd Patricia geconfronteerd met de opmerking: “Ze zei dat ik eerst had moeten betalen.” Haar reactie was doordacht: “We betalen zo meteen, dus wat is het probleem?” De spanning in de situatie bleef voelbaar.
Ondanks haar twijfels houdt Patricia vast aan haar standpunt. “Het is zo’n klein ding, en het maakt ons beiden gelukkig,” legt ze uit.
Voor Patricia draait het om balans: Michel is enthousiast en vraagt regelmatig om een traktatie tijdens het winkelen. “Als ik hem een koekje geef, kunnen we sneller door de winkel heen.”
Patricia wijst erop dat veel ouders worstelen met vergelijkbare situaties. “Ik zie het overal. Ouders geven hun kinderen een snack of speeltje om ze rustig te houden tijdens het winkelen. Iedereen doet wat nodig is om de boel soepel te laten verlopen.”
Patricia verzekert dat zij de regels niet overtreedt, omdat alles netjes bij de kassa wordt afgerekend. Kritiek van anderen laat haar onverschillig.
“Er zijn belangrijkere dingen om me zorgen over te maken,” zegt ze rustig, doelend op de kwestie van het koekje en het gebrek aan geduld bij kinderen.
Patricia begrijpt dat elke ouder zijn eigen aanpak heeft als het gaat om opvoeding. Ze deelt: “Dit werkt voor ons gezin.”
“Voor ons is het belangrijk dat het goed voelt. Wij proberen allemaal ons best te doen,” zegt ze, refererend aan de keuze voor een koekje in de supermarkt.
1. Ze heeft vaak te maken met afkeurende blikken in de supermarkt, maar dat stoort haar niet.
2. Voor haar gaat het niet om het overtreden van regels…
3. Volgens haar betaalt ze altijd keurig bij de kassa.
4. Veel klanten vinden dit onaanvaardbaar en reageren boos.
5. Zij begrijpt het probleem niet, omdat zij ervan overtuigd is dat ze alles netjes afrekent.
