37-jarige Jeroen is vol onbegrip en frustratie. Zijn ouders hebben iets gedaan wat hij totaal niet had verwacht: ze zijn met zijn kind naar McDonald’s geweest.
Dit lijkt misschien onschuldig, maar voor Jeroen is het een heftige gebeurtenis.
Hij heeft bewust gekozen om zijn kind geen vlees of zuivel te laten consumeren, en het feit dat zijn ouders deze keuze volledig hebben genegeerd, kan hij niet begrijpen.
“Mijn kind krijgt geen vlees of zuivel, en dan nemen jullie hem mee naar een fastfoodrestaurant?!” uit Jeroen zijn frustratie.
Voor Jeroen is een plantaardige levensstijl niet zomaar een keuze, het is een fundamenteel onderdeel van hoe hij zijn leven leidt en hoe hij zijn kind wil opvoeden.
. . .
Na overleg met zijn ouders, boden ze aan om op hun kleinkind te passen.
Voor Jeroen voelt het nu anders dat zijn ouders hun ouderlijke keuzes hebben geschonden.
“Het draait niet alleen om wat hij heeft gegeten,” benadrukt Jeroen. “Het is respect voor mijn belangrijke waarden en hoe ik mijn kind wil opvoeden.”
Voor Jeroen gaat het niet alleen om voeding, maar vooral om het gevoel dat zijn ouders zijn opvoedingskeuzes niet serieus nemen.
Dit incident heeft geleid tot een breuk in het vertrouwen tussen Jeroen en zijn ouders. Hoewel hij hen graag betrokken wil houden bij het leven van zijn kind, twijfelt hij nu aan hun rol als oppassers en of hij hen kan vertrouwen.
“Als de afspraken nu al niet worden nagekomen, hoe kan ik er dan op vertrouwen dat dit niet opnieuw zal gebeuren? Ik wil mijn kind niet in zo’n situatie terecht laten komen,” voegt hij eraan toe.
In een lastige situatie bevindt Jeroen zich; hij hecht waarde aan de band met zijn ouders maar blijft standvastig over de opvoeding van zijn zoon.
“Een principekwestie voor mij; ik wil geen conflict maar kan hier ook niet zomaar aan toegeven,” geeft Jeroen aan. Tevens vreest hij voor verwarring bij zijn zoon als gevolg hiervan.
“Hoe moet hij dit nu begrijpen? Thuis zeggen we dat hij geen vlees of zuivel eet omdat het beter voor hem is, en dan wordt hij ineens meegenomen naar McDonald’s waar hij precies dat krijgt wat wij thuis vermijden,” voegt Jeroen toe.
Jeroen hoopt dat zijn ouders van deze gebeurtenis zullen leren en begrip tonen voor zijn standpunt. Het voornemen staat vast om het gesprek met hen te heropenen, hoewel hij beseft dat dit geen gemakkelijke opgave zal zijn.
“Mijn opvoedingskeuzes mogen niet ter discussie staan. Als ze willen blijven oppassen, dienen ze zich aan de regels te houden,” eindigt Jeroen vastberaden.
Jeroen is gaan nadenken over zijn eigen manier van communiceren als ouder na het incident. Hij geeft aan: “Misschien moet ik duidelijker zijn over wat ik verwacht.”
Er wordt gezegd: ‘‘Ik dacht dat mijn ouders het wel zouden begrijpen, maar blijkbaar moet ik sommige dingen explicieter maken.”
Jeroen is bezig met het verbeteren van zijn communicatie, met het besef dat hij grenzen moet aangeven.
“Als dit nog een keer gebeurt, moet ik misschien besluiten om ze niet meer te laten oppassen. Ik wil niet dat mijn kind opnieuw in zo’n situatie terechtkomt.”
Voor Jeroen is dit geen klein probleem, maar gaat het om het grotere plaatje: respect, vertrouwen en de veiligheid van zijn kind.
“Het is van enorm belang voor ons hoe we onze zoon opvoeden, en dat is iets wat niet genegeerd mag worden.”
1. Voor Jeroen heeft dit een veel diepere betekenis dan een simpele vergissing:
2. ‘Ik wil niet dat mijn kind weer in zo’n situatie belandt.’
3. Als ze de verantwoordelijkheid willen behouden, dienen ze de regels te respecteren.
4. Deze gebeurtenis heeft gezorgd voor een breuk in het vertrouwen tussen Jeroen en zijn ouders.
5. Hij is boos dat zijn ouders met zijn zoontje naar de McDonald’s zijn gegaan!
