Al een lange tijd heeft Ian Clifford, een werknemer bij IBM, te maken met uitdagende omstandigheden.
Al deze jaren heeft Ian last van gezondheidsproblemen en volgens zijn LinkedIn-profiel is hij sinds 2013 “medisch gepensioneerd”.
In 2008 nam hij voor het eerst ziekteverlof op en pas in 2013 diende hij een klacht in tegen zijn werkgever.
Zijn ontevredenheid uitte zich doordat hij beweerde dat hij vijf jaar lang geen loonsverhoging had ontvangen.
Om ontslag te voorkomen, werden IBM en Clifford het eens over een “compromisovereenkomst” waarbij hij werd opgenomen in het arbeidsongeschiktheidsprogramma van het bedrijf.
Door de officiële compromisovereenkomst tussen het bedrijf en Ian werd hij een werknemer zonder “werkplicht”.
Volgens de voorwaarden van het gezondheidsplan van het bedrijf heeft Clifford recht op driekwart van zijn afgesproken inkomen.
Hij ontving jaarlijks £ 54.028 (€ 61.977) en zal dit inkomen behouden tot zijn 65ste levensjaar, wat uiteindelijk ongeveer 1,5 miljoen is.
Het bedrag is echter de afgelopen tien jaar niet verhoogd, wat Ian heeft doen besluiten zijn werkgever aan te klagen vanwege ontevredenheid.
In februari 2022 heeft Ian IBM voor de arbeidsrechtbank gedaagd wegens d!scriminatie op basis van handicap en een vergelijkbare klacht ingediend.
Omdat hij sinds 2013 geen salarisverhoging had ontvangen, beweerde hij dat zijn werkgever hem oneerlijk had behandeld.
Zijn argument was duidelijk: “Het doel van het plan was om zekerheid te bieden aan werknemers die niet kunnen werken – dat zou niet worden bereikt als de betalingen voor altijd zouden worden bevroren.”
Ondanks zijn claim wees de arbeidsrechtbank in Reading deze af, waarbij werd aangegeven dat hij al een ‘zeer substantiële uitkering’ ontving en een ‘gunstige behandeling’ kreeg.
Arbeidsrechter Paul Housego verklaarde: “Actieve werknemers kunnen loonsverhoging krijgen, maar inactieve werknemers niet, is een verschil, maar is naar mijn mening geen nadeel veroorzaakt door iets wat voortkomt uit arbeidsongeschiktheid.”
“De klacht is namelijk dat het voordeel van een inactieve werknemer op het Plan niet genereus genoeg is. Dit is duidelijk een kwestie van interpretatie,” legde Housego uit.
Al sinds 6 april 2013 liggen de uitkeringen op een vast niveau, nu al 10 jaar, en dit kan zo blijven.’’
“De bewering is dat de afwezigheid van salarisverhoging discriminatie op grond van handicap is, omdat het een minder gunstige behandeling is dan degenen die niet gehandicapt zijn.”
“Deze bewering is niet houdbaar omdat alleen gehandicapten kunnen profiteren van het plan. Het is geen discriminatie op grond van handicap dat het plan niet nog genereuzer is.”
“Zelfs als de waarde van de £ 50.000 (€ 57,3560) per jaar in 30 jaar tijd gehalveerd is, is het nog steeds een zeer substantieel voordeel.”
1. Naar eigen zeggen is hij ‘medisch gepensioneerd’
2. Hij vindt het belachelijk dat zijn salaris niet omhoog gaat…
3. Hij eist een loonsverhoging ondanks dat hij niet werkt!
4. De man is boos omdat al vijf jaar zijn loon niet omhoog gaat.
5. Door een overeenkomst werd hij een werknemer zonder werkplicht
